نظارت همراه رمان زخمه‌ی خلقان | ناظر: Azaliya

[Leila Moradii]

خداقوت عزیزم
چهار پارتhttps://forum.cafewriters.xyz/threads/39670/post-348553

 

[Leila Moradii]

خسته نباشی گلم
۴ پارت

درحال پیشرفت نوشته در موضوع '[رمان زخمه‌ی خُلقان] اثر «لیلا مرادی کاربر انجمن کافه نویسندگان»'

7/21/25

کمی جلو رفت، ناباور چشم در صورت ماستش گرداند. از چهره‌اش فهمید که او هم انتظار این دیدار ناگهانی و شوکه‌ کننده را نداشت. هر دو مثل مجسمه، با نگاهی حاکی از حیرت به هم خیره بودند. سیامک که از برخورد آن دو متعجب بود، شقیقه‌اش را کمی خاراند و کنجکاوانه پرسید:
- شماها چتونه؟ دیر شد، بلیت به ما نمی‌رسه‌ها!
در آغاز معنی حرفش را درک نکردند و بعد از اندکی تأمل، تازه به واقعه‌ی اتفاق افتاده پی بردند. حنانه به خودش آمد و نگاه بهت‌ زده‌اش را به سیامک داد.
- چرا... چرا نگفتی؟
ماه‌بانو طوطی‌وار حرفش را تکرار کرد:
- چرا نگفتین آقای دکتر؟
از همه جا بی‌خبر، دستانش را به حالت تسلیم بالا برد و به دفاع از خود...

• Leila Moradii

• 

 

[Azaliya]

خسته نباشی گلم
۴ پارت

درحال پیشرفت نوشته در موضوع '[رمان زخمه‌ی خُلقان] اثر «لیلا مرادی کاربر انجمن کافه نویسندگان»'

7/21/25

کمی جلو رفت، ناباور چشم در صورت ماستش گرداند. از چهره‌اش فهمید که او هم انتظار این دیدار ناگهانی و شوکه‌ کننده را نداشت. هر دو مثل مجسمه، با نگاهی حاکی از حیرت به هم خیره بودند. سیامک که از برخورد آن دو متعجب بود، شقیقه‌اش را کمی خاراند و کنجکاوانه پرسید:
- شماها چتونه؟ دیر شد، بلیت به ما نمی‌رسه‌ها!
در آغاز معنی حرفش را درک نکردند و بعد از اندکی تأمل، تازه به واقعه‌ی اتفاق افتاده پی بردند. حنانه به خودش آمد و نگاه بهت‌ زده‌اش را به سیامک داد.
- چرا... چرا نگفتی؟
ماه‌بانو طوطی‌وار حرفش را تکرار کرد:
- چرا نگفتین آقای دکتر؟
از همه جا بی‌خبر، دستانش را به حالت تسلیم بالا برد و به دفاع از خود...

• Leila Moradii

• 

باسلام چک شد مشکل خاصی نبود

 

[Leila Moradii]

سلام عزیزم
۴ پارت ارسال شد

درحال پیشرفت نوشته در موضوع '[رمان زخمه‌ی خُلقان] اثر «لیلا مرادی کاربر انجمن کافه نویسندگان»'

پنجشنبه ساعت 08:40

پشت چشم نازک کرد.
- خب دارم میگم دیگه. توی سالن موسیقی پسر و دختر نشسته‌ بودیم، از قضا سیامک هم به دعوت دختر داییش اومده‌ بود‌. همه قرار بود آهنگی که یاد گرفته‌ بودن رو بزنن تا نوبت به من شد... .
این‌ جای حرفش از خنده ریسه رفت؛ تمام اعضای بدنش موقع خنده تکان می‌خوردند.
-منِ بی‌استعداد رو باید می‌دیدی که آهنگ الهه‌ی ناز رو به چه روزی در آوردم. دستپاچه هم شده‌ بودم. به‌جای اینکه تمومش کنم، گیتار رو ول نمی‌کردم. یعنی کل سالن ترکیدن.
-خراب کردی؟
خنده‌اش را به زور قورت داد و بریده‌بریده گفت:
- یعنی ماهی... ندیدی... ندیدی... چطور نوت‌ها رو قر و قاطی می‌زدم.
اخم کرد.
- خب این کجاش خوبه دختر؟...

• Leila Moradii

• 

 

[Leila Moradii]

وقتت به‌خیر باشه چهار پارت ارسال شد. جمعاً هشت قسمت چک نشده. https://forum.cafewriters.xyz/threads/39670/post-350525

 

[Azaliya]

وقتت به‌خیر باشه چهار پارت ارسال شد. جمعاً هشت قسمت چک نشده. https://forum.cafewriters.xyz/threads/39670/post-350525

درود ببخشید بابت تاخیر چک شد همه مشکل خاصی نبود

 

[Leila Moradii]

این چه حرفیه قشنگم
من زود به زود می‌ذارم
البته این‌ پارت‌ها زیر نظر ناظر چک شدن، باز خودم یه دور نگاه می‌کنم که یه وقت اذیت نشی

 

[Leila Moradii]

دو پارت

درحال پیشرفت نوشته در موضوع '[رمان زخمه‌ی خُلقان] اثر «لیلا مرادی کاربر انجمن کافه نویسندگان»'

یکشنبه ساعت 10:08

***
با احساس سردرد شدیدی هوشیار شد. به پهلو چرخید‌. جای خالی‌اش خواب را کامل از سرش پراند. از روی تخت بلند شد و جلوی میز آرایش نشست. چشمان پف‌ کرده و سرخش برای خودش هم تعجب‌برانگیز بود. سرش را محکم تکان داد تا افکار مزاحم از ذهنش فراری شود. او فقط نگران بود. مرد هم این‌قدر بی‌خیال! روز جمعه هم حجره‌اش را رها نمی‌کرد. چقدر ساده‌ بود! از کجا معلوم جای دیگه‌ای نرفته باشد. به این حدس و گمان‌ها پر و بالی نداد و از اتاق خارج شد. گلویش می‌سوخت و به شدت احساس خستگی می‌کرد. انگار تریلی با بار از روی بدنش رد شده‌ بود. تا وارد آشپزخانه شد، نفسش را یک بند رها داد. درب یخچال را باز کرد، مگس درونش بندری...

• Leila Moradii

• 

 

[Azaliya]

دو پارت

درحال پیشرفت نوشته در موضوع '[رمان زخمه‌ی خُلقان] اثر «لیلا مرادی کاربر انجمن کافه نویسندگان»'

یکشنبه ساعت 10:08

***
با احساس سردرد شدیدی هوشیار شد. به پهلو چرخید‌. جای خالی‌اش خواب را کامل از سرش پراند. از روی تخت بلند شد و جلوی میز آرایش نشست. چشمان پف‌ کرده و سرخش برای خودش هم تعجب‌برانگیز بود. سرش را محکم تکان داد تا افکار مزاحم از ذهنش فراری شود. او فقط نگران بود. مرد هم این‌قدر بی‌خیال! روز جمعه هم حجره‌اش را رها نمی‌کرد. چقدر ساده‌ بود! از کجا معلوم جای دیگه‌ای نرفته باشد. به این حدس و گمان‌ها پر و بالی نداد و از اتاق خارج شد. گلویش می‌سوخت و به شدت احساس خستگی می‌کرد. انگار تریلی با بار از روی بدنش رد شده‌ بود. تا وارد آشپزخانه شد، نفسش را یک بند رها داد. درب یخچال را باز کرد، مگس درونش بندری...

• Leila Moradii

• 

درود چک شد مشکل خاصی نبود

 

[Leila Moradii]

دو پارت ارسال شد. https://forum.cafewriters.xyz/threads/39670/post-351421