طنز کمک به ازدواج جوانان

[Tiam.R]

تیام فکرمیکردی این تاپیک بحث به اینجا ها بکشه؟ @Tiam.R

نه والا
این تاپیک رو به نیت بخت گشایی تو زدم الان ببین چه بحث‌های توش میشه
به‌به

 

[Tiam.R]

یه زن بگیرید نزاره بیایید اینجا خیال اینا راحت شه
یعنی قشنگ میخوان تو نباشی

نه خیر میخوایم خوش بخت شه
حسام این داره تفرقه افکنی میکنی
میخواد دوستی منو تو رو خراب کنه

 

[حسام فیضی]

نه خیر میخوایم خوش بخت شه
حسام این داره تفرقه افکنی میکنی
میخواد دوستی منو تو رو خراب کنه

هیچ اتفاقی رفاقت مارو خراب نمیکنه

 

[Tiam.R]

هیچ اتفاقی رفاقت مارو خراب نمیکنه

بله میدونم اما اینا نمیدونن
نوچ نوچ نوچ

 

[marym]

کی زن گرفت؟ کی هنوز مونده؟ حسام عین این دخترای تازه ب دوران رسیده براشون خاستگار میاد هی ناز میکنن و خجالت میکشن بگن وااایی ننه من ک از خدامه شوهرم بدید

 

[Tiam.R]

هنوز هیچکی وزن ندادیم
این حسامم مشکوک میزنه
دارم براش

 

[حسام فیضی]

کی زن گرفت؟ کی هنوز مونده؟ حسام عین این دخترای تازه ب دوران رسیده براشون خاستگار میاد هی ناز میکنن و خجالت میکشن بگن وااایی ننه من ک از خدامه شوهرم بدید

کی ؟ من؟ اشتباه شنیدی کی به من زن میده میترشم می‌دونم

 

[zhinazhina عضو تأیید شده است.]

عزیز دلم پایداریش مهمه
چند ساله ازدواج کردید ؟
رابطه جن*سی سالم در خانواده درسته صحیحه ولی یک شرط و شروط و نیازه
ببین اینطوری بهت بگم
امام علی میگه من خدا رو چون خداست میپرستم نه از ترس جهنم نه از شوق بهشت
حالا بیا کمی اینو تعدیل بدیم به رابطه احساسی بین یک زن و مرد
زن یا از ترس تنهایی و نیاز مالی و ... با یک مرد رابطه برقرار میکنه یا از شوق یه چیزایی شبیه به همین و خب نیاز جن*سی
مرد هم به همین شکل
با این تفاوت زن با هر بار رابطه مشتاق تر و عاشق تر میشه از نظر خودش و مرد بلعکس
و در نهایت هر دو به یک ساحل آرامش میرسند یا به یک ساحل طوفانی و پر سخره
یا به طلاق میرسه به هر شکل یا به یک ثبات
دشاید از هزاران مورد فقط یک مورد همین رابطه عاشقانه ی پاک و عالی و درجه یک کنی اشتیاق و ... براشون باقی مونده باشه که کاملا نرماله و به سطح دوپامین ترشح شده در مغز بستگی داره
چیزی که وابسته به نیاز هست و فورمول پاداش و لذت مغز رو من عشق نمی نامم گفتم نظر منه
ولی
مادر، نمیگم فرزند میگم مادر چون چیزیه که دو بار تجربه اش کردم .
همین الان به روزهای ابتدایی زندگی فرزند بزرگم فکر میکنم با به یاد آوردن یکبار بیمارستان رفتنش و دور بودنش برای چند ساعت از من و حس اینکه اون زمان چقدر گرسنه و ترسیده بوده باعث میشه بشینم گریه کنم
من هیچی از فرزندم نمیخوام نه شوق اینو دارم بهم چیزی بده نه ترسی از این دارم ازم چیزی بگیره تمام وجودم فقط دوست داره اون خوشبخت باشه بی هیچ چشم داشتی

شاید من درست نمیتونم توضیح بدم
ولی در کل تو هر چیزی که توش نیاز و لذت جسمی مطرح باشه عشقی به نظرم باقی نمیمونه مگر قبلا هم گفتم به هیچ وصالی ختم نشه

من ازدواج نکردم و درکی از ازدواج ندارم عزیزم اما وقتی به زندگی پدر و مادرم نگاه میکنم نمی تونم منکر عشق بشم.
ببین عزیز دلم، درست میگی پایداری مهمه. خیلی وقتا آدم‌ها از ترس یا از شوق چیزای مادی میرن توی رابطه و خب معلومه که نتیجه‌ش هم پایدار نمیشه. ولی این دلیل نمیشه بگیم عشق اصلاً وجود نداره یا مقدس نیست.
عشق رو نباید فقط تقلیل داد به «دوپامین» یا صرفاً لذت جسمی. آره، بخشی از ماجرا نیاز بدنیه، اما عشق فقط این نیست. عشق یعنی وقتی بعد از سال‌ها، هنوز دیدن طرفت قلبتو گرم می‌کنه؛ یعنی احترام، یعنی ساختن با هم، یعنی رشد کردن. اینا دیگه فرمول شیمی مغز نیست، اینا انتخاب و تعهده.
اینکه گفتی مادر از بچه‌اش چیزی نمی‌خواد و فقط دوست داره خوشبخت باشه، کاملاً درسته و خیلی هم قشنگه ولی باور کن عشق بین زن و مرد هم می‌تونه همین‌قدر بی‌چشمداشت باشه؛ وقتی به بلوغ برسه. توی ازدواج‌های درست، عشق فقط توی نیاز جن*سی خلاصه نمی‌شه، بلکه همون مراقبت، دلسوزی، و "خواستن خوشبختی طرف مقابل" به وجود میاد.
اینجا فرق بین «هوس» و «عشق» مشخص میشه. هوس میاد و میره، به نیاز وصله. ولی عشق می‌مونه، حتی وقتی نیاز برطرف شده. برای همینه که میگم عشق مقدسه. چون از سطح نیاز فراتر میره، میشه انتخابی آگاهانه و همراه با تعهد.

 

[zhinazhina عضو تأیید شده است.]

سعی کنید دنبال عشق نباشید
اون تپش قلب و گر گرفتن صورتتون و حس دلشوره تو قلبتون و ذوق و شوق به یاد آوردنش و پروانه ای شدن قلبتون رو با عشق اشتباه هم نگیرید
تو زندگی دنبال دوست داشتن باشید و دوست داشته شدن ، احترام گذاشتن و احترام دیدن ، توجه و مراقبت .
نههههه من میخوام فقط باشه قد و بالاشو نگاه کنم ! من میتونم باهاش فقط نون و پنیر بخورم ، من میخوام اون باشه حاضرم باهاش برم تو کوه زندگی کنم اینا عشق نیست اینا آمپر چسبوندنه تهشم آمپره در عرض چند ماه به سطح نرمال میرسه و میبینه خدااااا قشنگ گند زده وسط زندگی

ببین، درست میگی که اون دلشوره‌ها و پروانه تو شکم داشتن‌ها بیشتر هیجانه تا عشق واقعی. خیلی وقتا آدما همین حس اولیه رو با عشق اشتباه می‌گیرن و بعد که فروکش می‌کنه، فکر می‌کنن دیگه همه‌چی تموم شد. اینجا حرفت درسته.
ولی اینکه بگیم «پس عشق وجود نداره» یا «عشق همون آمپر زدنِ موقته»، یه کم بی‌انصافیه. چون عشق فقط اون تپش‌های اول راه نیست. عشق واقعی تازه بعد از اون هیجان‌ها شکل می‌گیره، وقتی که رابطه از فاز «هیجان» رد میشه و می‌رسه به «ثبات».
اینکه میگی دنبال دوست داشتن، احترام و توجه باشیم، درسته. ولی اینا دقیقاً خودِ عشقن! عشق پایدار یعنی همون احترام، همون مراقبت، همون بودن توی سختی‌ها. نه اینکه فقط یه‌ذره شوق باشه و بعد دود بشه بره هوا.
پس شاید بهتر باشه بگیم: هیجان اولیه، عشق نیست؛ ولی عشق می‌تونه از دل همون شروع بشه، وقتی دو نفر انتخاب کنن بسازن و بمونن. اگه فقط به هیجان بچسبی، تهش همون میشه که گفتی «گند زده وسط زندگی». ولی اگه بعد از اون حس‌ها تعهد و توجه بیاد وسط، اون وقت میشه عشق مقدس و پایدار.

 

[zhinazhina عضو تأیید شده است.]

ببین، وقتی میگی عشق زن و مرد فقط جسمیه، خب یه سوال: پس عشق به فرزند یا عشق به خدا چرا روحانی حساب میشه؟
مگه اون حس وابستگی مادر به بچه‌اش یا اون کشش درونی به خدا، چیزی جز یه تجربه‌ی عاطفی و روحانیه؟
اگه قرار باشه توی عشق زن و مرد فقط بعد جسمانی رو ببینیم و بگیم این دیگه عشق نیست، پس باید همون نگاهو به عشق مادر–فرزند و عشق به خدا هم داشته باشیم. در حالی‌که همه می‌دونن اون عشق‌ها مقدسن چون به روح و دل آدم وصلن.
پس واقعیت اینه که عشق زن و مرد هم می‌تونه روحانی باشه؛ وقتی که از سطح هوس و نیاز رد بشه و به احترام، تعهد، مراقبت و رشد دو طرف برسه. یعنی همون چیزی که عشق واقعی رو می‌سازه.