شعر وصف حال خودت از زبان شعر

[نازلـینازلـی عضو تأیید شده است.]

اندوه ِ این شب های بی اندازه با من

کودک ولی در قالب ِ اجبار یک زن!

 

[مَـهـوا]

من سرم را شیره میمالم که یادت نیستم،
پشت حجم بی‌خیالی دوستت‌دارم هنوز.

بیست و یک تیر 1400
(؛ ​

 

[خط بنفش]

در هوای دوگانگی،
تازگیِ چهره‌ها پژمرد... .

 

[نازلـینازلـی عضو تأیید شده است.]

روزها رفتند و من دیگر
خود نمی دانم کدامینم

آن من سر سخت مغرورم
یا من مغلوب دیرینم ؟

#فروغ_فرخزاد

 

[نازلـینازلـی عضو تأیید شده است.]

••
این جُور که می‌بریم، تا کِی؟
وین صبر که می‌کنیم، تا چند؟

#سعدی

 

[نازلـینازلـی عضو تأیید شده است.]

ببین دیازپام ده خورانده اند خلق را ...

 

[مَـهـوا]

ور تو می‌پنداری مرا بی تو قرارهست؛ نیست...
مولانا​

 

[Noraidits]

خسته ام خسته تر از خستگی خسته تنان
خنده ام خشکید بر ل*ب، عقبِ سر نگران
از لبو ذهنو همه قلب و تنم بیزارم
من که روحم، چو که در قید تنم بیمارم

23 مهر 1400​

 

[نازلـینازلـی عضو تأیید شده است.]

ولی من آشنای رنجم
و با شوق ، بیگانه...

 

[Emerald]

چشمانم گر ز خواب باز نمی‌شود.
چه کنیم که نتمان صبحانه‌است
گر نبود مرا بود در خواب هزار پادشاه....


قافیه بندی صفررررر??