مشاعره | مشاعره با اشعار شاعران |

[سمانه]

دلبران شهره به زیبایی و تو شهره به ناز
تو خودت ساده قشنگی به تجمل چه نیاز

ز بیخودی طلبِ یار می‌کند حافظ

چو مفلسی که طلبکارِ گنجِ قارون است

 

[مرهم]

تا چند اسیر رنگ و بو خواهی شد

چند از پی هر زشت و نکو خواهی شد

گر چشمه ی زمزمی و گر آب حیات

آخر به دل خاک فرو خواهی شد

 

[FarzaneFarzane عضو تأیید شده است.]

در ره عشق که در هر قدمش صد خطرست
دیده آبله را هر مژه از نیشترست

 

[مرهم]

تو چه دانی که ما چه مرغانیم

هر نفس زیر ل*ب چه می خوانیم

 

[FarzaneFarzane عضو تأیید شده است.]

مگو عاقل کجا در محنت ایام می افتد
که مرغ زیرک اینجا بیشتر در دام می افتد

 

[سمانه]

مگو عاقل کجا در محنت ایام می افتد
که مرغ زیرک اینجا بیشتر در دام می افتد

دارد تمام عشق من از دست می رود

انگیــزه های زیستن از دست می رود

 

[!!AMINKHAN!!]

در مَحضَرَش نه‌جایِ دَلیل‌ست‌و فَلسفه
زانو زده‌ست عقلِ‌گِران در مَصافِ عشق

 

[یمنایمنا عضو تأیید شده است.]

در مَحضَرَش نه‌جایِ دَلیل‌ست‌و فَلسفه
زانو زده‌ست عقلِ‌گِران در مَصافِ عشق

قرار شد که بیایی قرار من باشی
دوباره زیر قرارت زدی؟! قرار نشد...

 

[!!AMINKHAN!!]

در قم*ار دوستی جز رازداری شرط نیست
هر که در میخانه از مستی نزد فریاد برد

 

[یمنایمنا عضو تأیید شده است.]

در قم*ار دوستی جز رازداری شرط نیست
هر که در میخانه از مستی نزد فریاد برد

دلش به ناله میازار و ختم کن حافظ
که رستگاری جاوید در کم آزاریست