نظارت همراه رمان زخمه‌ی خلقان | ناظر: زهرا سلطانزاده

[لیلا مرادی]

سلام گلم
چهار پارت ارسال شد.

شاخص نوشته در موضوع 'رمان زخمه‌ی خُلقان | لیلا مرادی'

11/8/25

تعریف‌های امیرعلی می‌توانست مهر تأییدی بر شنیده‌هایش بزند.
- تب تند عاشقیشون روز‌ به‌‌ روز داشت سرد میشد، آخه حسام یه پسر دانشجویی بود که نمی‌تونست زیاد بدون پول پدرش دووم بیاره، همین باعث شد کارشون به اختلاف بکشه‌.
اینجای حرفش مکث کرد و پلک روی هم گذاشت.
-‌‌ صدف دنبال وسیله‌ای بود که به بلندپروازی‌هاش برسه، مرد دیگه‌ای رو برای زیاده‌خواهی‌هاش انتخاب کرد.
-‌ و اون فرهاد بود!
متعجب به طرفش برگشت. انتظار شنیدن این جمله را از دهانش نداشت، بعد انگار چیزی یادش آمده باشد، سرش را چندین بار تکان داد و تن صدایش را کمی پایین آورد:
- درسته، فرهاد یکی از دوست‌های نزدیک حسام بود، کسی نفهمید چطور شد که...

• لیلا مرادی

• 

 

[زهرا سلطانزاده]

چک شد عزیزم.
چند مورد غلط املایی داشتی که رفع شد.
خط دیالوگ باید فاصله داشته باشه.
بعضی وقتا پوینت میشه برای رفع اون بعداز خط دیالوگ اول یک نیم‌فاصله بزن بعد اون یک فاصله کامل.
قلمت مانا.

 

[لیلا مرادی]

خداقوت
آره، این مشکل توی انجمنه که نمی‌دونستم چطور باید رفعش کنم، مرسی که گفتین

 

[زهرا سلطانزاده]

خداقوت
آره، این مشکل توی انجمنه که نمی‌دونستم چطور باید رفعش کنم، مرسی که گفتین

قربونت عزیزم. ممنونم

 

[لیلا مرادی]

چهار پارت ارسال شد. هر زمان تونستین چک کنین، عجله‌ای نیست.

شاخص نوشته در موضوع 'رمان زخمه‌ی خُلقان | لیلا مرادی'

11/9/25

از این جواب کوبنده دندان به هم سابید و بی‌میل رو گرفت. اسد، افتان و خیزان کلمات را سر هم می‌کرد تا خود را از دردسر معاف کند.
- به والله بی‌تقصیرم، تا رسیدم صدای فریاد آقا رو شنیدم؛ اون لحظه... اون لحظه دنیا روی سرم آوار شد.
رفته‌رفته صورتش به کبودی میزد.
- دیدم‌ خو... خونین و مالین افتاده.
امیرعلی نفهمید یکهو چه شد، زمان و مکان را فراموش کرد و جلو رفت.
- تو دیدی سوران اون‌ جا باشه؟ راستش رو بگو.
از نگاه توبیخ‌گر سرگرد، ریه‌اش را از هوای خفه‌ی اطراف پر کرد و خیسی نشسته بر زبری سبیلش را گرفت.
- ابوداوود باعث مرگ اسماعیل بامری پدر سوران بوده؛ اون خلاف‌های زیادی انجام داده قربان!
در حینی که...

• لیلا مرادی

• 

 

[زهرا سلطانزاده]

چک شد عزیزم
شرمنده یکم طول کشید.

 

[لیلا مرادی]

دشمنت شرمنده گلم
خداقوت

 

[لیلا مرادی]

سلام گلم
دو پارت

شاخص نوشته در موضوع 'رمان زخمه‌ی خُلقان | لیلا مرادی'

دیروز ساعت 07:33

بوق ممتد موبایل، همانند سوت بلند قطار تنش را به رعشه می‌انداخت. طوماری از خیالات منفی، کمر همت بسته‌ بود که مغزش را در خود قورت بدهد. یاسر با نگرانی از موتور فاصله گرفت و به سمتش آمد.
- دِ میگی چی شده یا نه؟
وقتی جوابی از سویش نشنید، موبایل را از بین انگشتان شل شده‌اش قاپید، با دیدن صفحه‌ی خاموشش زیر ل*ب «لعنتی» گفت و لگدی به تپه‌ی شنی داغ و نرم زیر پایش زد.
- معلوم نیست چی بهت گفتن که به این روز افتادی!
آمد به همان شماره‌‌ی ناشناس زنگ بزند که امیرعلی فوری پی به قصدش برد، با همان حال خرابش دست جلو آورد و مانع کارش شد.
- نکن، باید بریم... .
فشار عصبی و دستپاچگی‌ای که احاطه‌اش کرده‌ بود، باعث...

• لیلا مرادی

 

[زهرا سلطانزاده]

#۲۳۹

۱) پرش لحنی و ناهماهنگی زاویهٔ دید

غلط:
در بعضی جمله‌ها وارد ذهن و احساس امیرعلی می‌شوی («تنش را به رعشه می‌انداخت»، «فشار عصبی باعث میشد نتواند منظورش را برساند»)
اما همزمان زاویه دید ناگهان به توصیف بیرونی و دانای کل تغییر می‌کند («جسمی را در پارچه پیچیده بودند»، «رهگذران…»).

درست:
زاویه دید یا باید نزدیک به اول‌شخص محدود به امیرعلی باشد یا سوم‌شخص محدود، نه ترکیبی از این‌ها.

توضیح:
این پرش باعث بی‌ثباتی روایت و از دست رفتن تمرکز خواننده می‌شود.

۲) زمان افعال گاهی به‌هم می‌ریزد
غلط:
«باعث میشد نتواند»،
«کب کرد»،
«پرتوی نوری که… میشد»
در جمله‌ها زمان گذشته و حال ساده ترکیب شده.
درست:
همه‌ی افعال باید یک‌دست گذشته باشند: «می‌شد»، «کپ کرد»، «ساطع می‌شد».
توضیح:
این اشتباه باعث می‌شود ریتم روایت مخدوش شود.

۳) نقطه‌گذاری و علائم نگارشی

غلط:
– استفاده از نقطه در جاهای لازم حذف شده.
– بعضی ویرگول‌ها اضافه یا کم هستند.
– بعد از سه‌نقطه فضای اضافه می‌آید.

نمونه‌ها:
-‌ نکن، باید بریم... .
-‌ باید بریم... (نیازی به نقطه بعدش نیست)
درست:
-‌ نکن… باید بریم.
توضیح:
سه‌نقطه خودش پایان جمله محسوب می‌شود و نقطه اضافه است.

۴) دیالوگ‌نویسی غیراستاندارد
غلط:
دیالوگ‌ها گاهی با نیم‌فاصله و گاهی بی‌نیم‌فاصله نوشته شده‌اند.
مثل:
«- دِ میگی چی شده یا نه؟»
هم خط دیالوگ باید «ـ» باشد، هم جمله باید با حرف شروع شود نه فاصله.
درست:
«ـ دِ می‌گی چی شده یا نه؟»
توضیح:
این مسئله در نظارت ایراد جدی محسوب می‌شود.


۵) نیم‌فاصله‌های اشتباه یا حذف‌شده
غلط‌ها:
«میشد»، «میخواست»، «میگفت»، «نبود»، «میچرخید»
این‌ها باید با نیم‌فاصله باشند.
درست:
«می‌شد»، «می‌خواست»، «می‌گفت»
توضیح:
نبود نیم‌فاصله صورت متن را ناپخته جلوه می‌دهد.

۶) توصیف‌های پشت‌سرهم بدون مکث تنفسی
غلط:
قسمت‌هایی مثل رفتن به ساختمان، شلوغی خیابان، عبور از لابه‌لای ماشین‌ها، پشت سر هم آمده و نفس خواننده را می‌گیرد.
درست:
باید با یک‌دو جمله تنفسی یا شکست روایی جدا شوند.

۷) تکرار بی‌دلیل یک مفهوم
غلط:
«خوابش نمی‌برد؟» در موقعیتی نیست که بخوابد.
(در متن، راوی می‌گوید چرا خواب این روز شوم را نمی‌بیند؟)
این استعاره با لحظه داستان نمی‌خواند.
درست:
باید استعاره سازگار با موقعیت باشد.


۸) استفاده بیش‌ازحد از صفت‌ها و توضیحات
غلط:
«تپه‌ی شنی داغ و نرم»،
«حریر نازک و طلایی»،
«آسفالت زبر و تیره»،
به‌خصوص زمانی که ریتم صحنه تند و اضطراری است، توصیف آرام و شاعرانه روایت را از تنش دور می‌کند.
درست:
در صحنه‌های تنش فقط توصیف‌های کوتاه و ضربی استفاده می‌شود.

 

[لیلا مرادی]

#۲۳۹

۱) پرش لحنی و ناهماهنگی زاویهٔ دید

سلام زهرا جان
راوی رمان سوم شخص(دانای کل) نامحدوده و می‌تونه تموم حالات شخصیت‌ها و مکان رو توصیف کنه. در طول رمان سعی شده شرح حال هر کاراکتر رو جوری بنویسم که مخاطب بفهمه الان منظورم با کیه.

غلط:
در بعضی جمله‌ها وارد ذهن و احساس امیرعلی می‌شوی («تنش را به رعشه می‌انداخت»، «فشار عصبی باعث میشد نتواند منظورش را برساند»)
اما همزمان زاویه دید ناگهان به توصیف بیرونی و دانای کل تغییر می‌کند («جسمی را در پارچه پیچیده بودند»، «رهگذران…»).

درست:
زاویه دید یا باید نزدیک به اول‌شخص محدود به امیرعلی باشد یا سوم‌شخص محدود، نه ترکیبی از این‌ها.

توضیح:
این پرش باعث بی‌ثباتی روایت و از دست رفتن تمرکز خواننده می‌شود.

۲) زمان افعال گاهی به‌هم می‌ریزد
غلط:
«باعث میشد نتواند»،
«کب کرد»،
«پرتوی نوری که… میشد»
در جمله‌ها زمان گذشته و حال ساده ترکیب شده.
درست:
همه‌ی افعال باید یک‌دست گذشته باشند: «می‌شد»، «کپ کرد»، «ساطع می‌شد».
توضیح:
این اشتباه باعث می‌شود ریتم روایت مخدوش شود.

۳) نقطه‌گذاری و علائم نگارشی

غلط:
– استفاده از نقطه در جاهای لازم حذف شده.
– بعضی ویرگول‌ها اضافه یا کم هستند.
– بعد از سه‌نقطه فضای اضافه می‌آید.

نمونه‌ها:
-‌ نکن، باید بریم... .
-‌ باید بریم... (نیازی به نقطه بعدش نیست)

قبلاً بود و ناظر قبلی تذکر نداده بود. فکر کنم به هر دو صورت درسته گلم

درست:
-‌ نکن… باید بریم.
توضیح:
سه‌نقطه خودش پایان جمله محسوب می‌شود و نقطه اضافه است.

۴) دیالوگ‌نویسی غیراستاندارد
غلط:
دیالوگ‌ها گاهی با نیم‌فاصله و گاهی بی‌نیم‌فاصله نوشته شده‌اند.
مثل:
«- دِ میگی چی شده یا نه؟»
هم خط دیالوگ باید «ـ» باشد، هم جمله باید با حرف شروع شود نه فاصله.

عزیزم خط دیالوگ خط تیره کوچیکه - که من همیشه رعایت می‌کنم

درست:
«ـ دِ می‌گی چی شده یا نه؟»
توضیح:
این مسئله در نظارت ایراد جدی محسوب می‌شود.


۵) نیم‌فاصله‌های اشتباه یا حذف‌شده
غلط‌ها:
«میشد»، «میخواست»، «میگفت»، «نبود»، «میچرخید»

هیچ‌وقت این مدلی ننوشتم، تعجب کردم! فقط میشد رو پیوسته می‌نویسم که اون هم از اول گفته بودن

این‌ها باید با نیم‌فاصله باشند.
درست:
«می‌شد»، «می‌خواست»، «می‌گفت»
توضیح:
نبود نیم‌فاصله صورت متن را ناپخته جلوه می‌دهد.

۶) توصیف‌های پشت‌سرهم بدون مکث تنفسی
غلط:
قسمت‌هایی مثل رفتن به ساختمان، شلوغی خیابان، عبور از لابه‌لای ماشین‌ها، پشت سر هم آمده و نفس خواننده را می‌گیرد.
درست:
باید با یک‌دو جمله تنفسی یا شکست روایی جدا شوند.

بله درسته کم و کاستی‌هایی هست که اون هم از تجربه کممه و زمان می‌بره بهتر شم.

۷) تکرار بی‌دلیل یک مفهوم
غلط:
«خوابش نمی‌برد؟» در موقعیتی نیست که بخوابد.
(در متن، راوی می‌گوید چرا خواب این روز شوم را نمی‌بیند؟)

منظور از خواب، خواب روزه.

این استعاره با لحظه داستان نمی‌خواند.
درست:
باید استعاره سازگار با موقعیت باشد.


۸) استفاده بیش‌ازحد از صفت‌ها و توضیحات
غلط:
«تپه‌ی شنی داغ و نرم»،
«حریر نازک و طلایی»،
«آسفالت زبر و تیره»،
به‌خصوص زمانی که ریتم صحنه تند و اضطراری است، توصیف آرام و شاعرانه روایت را از تنش دور می‌کند.
درست:
در صحنه‌های تنش فقط توصیف‌های کوتاه و ضربی استفاده می‌شود.