نظارت همراه رمان زخمه‌ی خلقان | ناظر: زهرا سلطانزاده

[زهرا سلطانزاده]

چک عزیزم.
خسته نباشی

 

[لیلا مرادی]

سلام قشنگم
دو پارت

شاخص نوشته در موضوع 'رمان زخمه‌ی خُلقان | لیلا مرادی'

دوشنبه ساعت 07:30

نخواست ادامه‌اش را بشنود، آرام غرید:
- برین سر اصل مطلب.
چنگ بین موهایش انداخت و به روبه‌رو خیره ماند. واژه‌ها چون لقمه‌ای سفت و سنگین، به اجبار در دهانش جویده می‌شدند. اسیر یک دوگانگی شده‌ بود که شک و دو دلی را در کمینش نگه می‌داشت. بعد از اندکی این‌ پا و آن‌ پا کردن، پلک روی هم فشرد و دل به دریا زد.
- باهام ازدواج کنین.
گویی کوهی از سنگ‌واره روی سر دخترک آوار شد. چنان متحیر گردنش را بالا آورد که تَرَق صدا داد. باید حدسش را میزد که پایان این همه مقدمه‌چینی به این نقطه ختم خواهد شد، اما هر چقدر سعی می‌کرد نمی‌توانست هضمش کند و به بن‌بست می‌خورد. خنده‌اش گرفت، یک خنده‌ی ناباور، آن‌قدر که...

• لیلا مرادی

• 

 

[زهرا سلطانزاده]

سلام قشنگم
دو پارت

شاخص نوشته در موضوع 'رمان زخمه‌ی خُلقان | لیلا مرادی'

دوشنبه ساعت 07:30

نخواست ادامه‌اش را بشنود، آرام غرید:
- برین سر اصل مطلب.
چنگ بین موهایش انداخت و به روبه‌رو خیره ماند. واژه‌ها چون لقمه‌ای سفت و سنگین، به اجبار در دهانش جویده می‌شدند. اسیر یک دوگانگی شده‌ بود که شک و دو دلی را در کمینش نگه می‌داشت. بعد از اندکی این‌ پا و آن‌ پا کردن، پلک روی هم فشرد و دل به دریا زد.
- باهام ازدواج کنین.
گویی کوهی از سنگ‌واره روی سر دخترک آوار شد. چنان متحیر گردنش را بالا آورد که تَرَق صدا داد. باید حدسش را میزد که پایان این همه مقدمه‌چینی به این نقطه ختم خواهد شد، اما هر چقدر سعی می‌کرد نمی‌توانست هضمش کند و به بن‌بست می‌خورد. خنده‌اش گرفت، یک خنده‌ی ناباور، آن‌قدر که...

• لیلا مرادی

• 

چک شد عزیزم.
قلمت مانا

 

[لیلا مرادی]

تو فوق‌العاده‌ای

 

[زهرا سلطانزاده]

تو فوق‌العاده‌ای

قربونت عزیزم اونقدر قلمتو دوس دارم که لحظه شماری میکنم واسه پارت گذاریت

 

[لیلا مرادی]

سلام زهراگلی
چهار پارت فرستاده شد.

شاخص نوشته در موضوع 'رمان زخمه‌ی خُلقان | لیلا مرادی'

سه شنبه ساعت 21:59

جمله‌ی ناگهانی و بی‌مقدمه‌اش، چون زلزله‌ای در گوش‌های ماه‌بانو لرزید. قاشق و چنگال از بین انگشتان سِر شده‌اش افتاد و با صدای بدی روی لبه‌ی ظرف سقوط کرد. با خود گفت شاید شوخی کرده باشد، اما این چهره‌ی قاطعِ آلوده به خباثت چیزی را نمی‌خواست انکار کند. کمی زمان برد تا به مفهوم کلام حسام پی برد. باورش نمیشد، امیرعلی ازدواج کرده‌ بود؟ برق‌آسا به قلبش رجوع کرد تا در آن ردپایی از بغض و یا خشم پیدا کند، ولیکن چیزی نصیبش نگشت. احساسات در خفایش میان حلقه‌ی ابرهای منفی و تیره، تصویر روشنی نداشتند که بالطبع او را دچار سردرگمی می‌‌کرد. قدرت تحلیلی نداشت، شاید چون هیچ‌وقت به ازدواج امیرعلی فکر نکرده‌...

• لیلا مرادی

• 

 

[زهرا سلطانزاده]

سلام زهراگلی
چهار پارت فرستاده شد.

شاخص نوشته در موضوع 'رمان زخمه‌ی خُلقان | لیلا مرادی'

سه شنبه ساعت 21:59

جمله‌ی ناگهانی و بی‌مقدمه‌اش، چون زلزله‌ای در گوش‌های ماه‌بانو لرزید. قاشق و چنگال از بین انگشتان سِر شده‌اش افتاد و با صدای بدی روی لبه‌ی ظرف سقوط کرد. با خود گفت شاید شوخی کرده باشد، اما این چهره‌ی قاطعِ آلوده به خباثت چیزی را نمی‌خواست انکار کند. کمی زمان برد تا به مفهوم کلام حسام پی برد. باورش نمیشد، امیرعلی ازدواج کرده‌ بود؟ برق‌آسا به قلبش رجوع کرد تا در آن ردپایی از بغض و یا خشم پیدا کند، ولیکن چیزی نصیبش نگشت. احساسات در خفایش میان حلقه‌ی ابرهای منفی و تیره، تصویر روشنی نداشتند که بالطبع او را دچار سردرگمی می‌‌کرد. قدرت تحلیلی نداشت، شاید چون هیچ‌وقت به ازدواج امیرعلی فکر نکرده‌...

• لیلا مرادی

• 

چک شد عزیزم.
قلمت سبز

 

[لیلا مرادی]

دو پارت

شاخص نوشته در موضوع 'رمان زخمه‌ی خُلقان | لیلا مرادی'

12/18/25

بخار عینک فریم مشکی‌اش را با گوشه‌ی روسری سنتی منگوله‌دارش زدود. در حینی که برمی‌خاست، صحبت را به سوی دیگری کشاند:
- جوون برازنده‌ایه؛ کم مردهایی الانه مثلش پیدا میشن که آدم بتونه بهشون اعتماد کنه.
می‌خواست یکی از شیرینی‌های نارگیلی را امتحان کند که با این حرف دست نگه داشت. چند لحظه زمان برد تا بفهمد منظورش با کیست. قل‌قل سماور و دودی که از دهانه‌ی کوچک قوری گل‌دار رویش خارج میشد، به روحش رسید و احساسات مبهم درونی‌اش را به ناکجا‌آباد فرستاد. در احوال خود کنجکاوی به خرج نداد و تکه‌ای از شیرینی را چشید؛ طعم بی‌نظیری داشت که در دهان حل میشد. عطر دلچسب دارچین و لیمو از لبه‌های زرین فنجان‌های...

• لیلا مرادی

• 

 

[زهرا سلطانزاده]

چک شد عزیزم قلمت سبز

 

[لیلا مرادی]

سلام زهرا‌جان
دو پارت

شاخص نوشته در موضوع 'رمان زخمه‌ی خُلقان | لیلا مرادی'

امروز در 17:40

به سمت درب رفت و کت ضخیم خاکستری‌اش را از چوب‌ لباسی آویزان رویش برداشت. در حینی که آرام برمی‌گشت، جعبه‌ی چوبی را از داخل جیب کتش خارج کرد و درب قلبی‌ شکلش را گشود. برق گوشواره‌ها لبخند کجی بر لبش نشاند. ماه‌بانو که در حال آرایش بود، وقتی یک جفت ماه طلایی کنار گوش‌هایش قرار گرفتند، تکان خفیفی خورد و شت رژگونه بین انگشتانش شل شد.
- این چیه؟
حسام اخم شیرینی کرد و با انگشت اشاره و سبابه‌ ضربه آرامی به پیشانی دخترک کوبید.
- تو با این هوشت چطوری کار می‌کنی؟
در جواب مزه‌پرانی‌اش چیزی نگفت که با لودگی خودش به سوالش پاسخ داد:
- هر چند تلفن جواب دادن که سخت نیست، از یه بچه‌ی هشت‌ ساله هم برمیاد...

• لیلا مرادی

•