مشاعره | مشاعره با اشعار شاعران |

[دالان ِبهشتدالان ِبهشت عضو تأیید شده است.]

دولتی همسایه شد همسایگان را الصلا
زین سپس باخود نماند بوالعلی و بوالعلا

عاقبت از مشرق جان تیغ زد چون آفتاب
آن که جان می‌جست او را در خلا و در ملا

 

[Mansi]

آتشی بودی و هروقت تو را می ديدم
مثل اسپند دلم جاي خودش بند نبود

مثل يک غنچه که از چيده شدن می ترسيد
خيره بودم به تو و جرأت لبخند نبود

 

[NAHIT]

دیوانه نبودم که دل از خلق بریدم
یک عمر نفهمید کسی حرف دلم را
ای عشق نشد در گذر از جاده تقدیر
همراه تو باشیم همین چند قدم را...

 

[دالان ِبهشتدالان ِبهشت عضو تأیید شده است.]

اکنون که هفت بار طوافت قبول شد
اندر مقام دو رکعت کن قدوم را
وانگه برآ به مروه و مانند این بکن
تا هفت بار و باز به خانه طواف‌ها

مولانا

 

[Mansi]

از همان بن بست باران خورده پیچیدم به چپ
از کنارت رد شدم آرام، گفتی: مستقیم!

زل زدی در آینه اما مرا نشناختی
این منم که روزگارم کرده با پیری گریم

 

[دالان ِبهشتدالان ِبهشت عضو تأیید شده است.]

مِنَّتِ سِدره و طوبی ز پیِ سایه مکش
که چو خوش بنگری ای سروِ روان، این همه نیست

دولت آن است که بی خونِ دل آید به کنار
ور نه با سعی و عمل باغِ جَنان این همه نیست

 

[NAHIT]

تو شبی در انتظاری ننشسته‌ای چه دانی.
که چه شب گذشت بر منتظران ناشکیبت

 

[دالان ِبهشتدالان ِبهشت عضو تأیید شده است.]

تا دامنِ کفن نکشم زیرِ پایِ خاک
باور مکن که دست ز دامن بدارمت

محرابِ ابرویت بنما تا سحرگهی
دستِ دعا برآرم و در گردن آرمت

 

[Mansi]

تیغه ی زنجان بخزد بر تنت
خون دل منزویان گردنت

شاعر اگر رب غزل خوانی است
عاقبتش نصرت رحمانی است

 

[eli74]

تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست
دل سودازده از غصه دو نیم افتادست