مشاوره ایده پردازی و توصیف
- نویسنده موضوع مینِرا
- تاریخ شروع
سلام
ایدم رو خیلی دوست دارم خیلیم روش کار کردم اما حس میکنم باور پذیر نیست متن ها حس نداره
ایدم رو خیلی دوست دارم خیلیم روش کار کردم اما حس میکنم باور پذیر نیست متن ها حس نداره
ایده تون رو برام میگید لطفا
داستان درباره یه سرزمین به اسم ساها از محور بعد خودش خارج بین بعد زمان و مکان گیر افتاد و این باعث شده در یک جهان دیگه باز بشه و یک سری موجودات وحشتناک واره جهان ما بشن از اون طرف فقط کسی که خون اصیلی داشته باشه میتونه در این جهان رو ببنده اون سرزمین رو وارد محور خودش کنه.
پادشاه اون سرزمین هیروان انتخاب شده تا اون خون اصیل رو پیدا کنه
پادشاه اون سرزمین هیروان انتخاب شده تا اون خون اصیل رو پیدا کنه
«خوش به حالشه شصت و پنج سال زندگی کرد و شصت و پنج روز از عمرش کم شده. من اگه بودم دیگه بر نمی‌گشتم»
دست به سینه شدم با اخم پرسیدم:
- خون اصیل چیه؟
دوبار روی مبل نسشت و توضیح داد:
- یادته گفتم توی جنگ همه‌ی مردم ساها مردن و کسی نموند.
سر تکون دادم و پرسیدم:
- پس اگه کسی نموند چطوری ساها هنوز پا بر جاست؟
- همه‌ی مردم ساها مردن جز پادشاه و پدر من که محافظ پادشاه بود. پادشاه با هر سختی بود دوباره ساها رو سر پا کرد. اما ساها دیگه مردم اصیلش رو نداره. مردم ساها همه از کشورها و نژاد های دیگه هستن.
و اما خون اصیل، خون اصیل به خون کسی گفته میشه که اصلیتش مال ساهاست.
- خب، اینا چه ربطی به من داره.
نفس رو بیرون داد و گفت:
- پدر بزرگ تو همون شاهزاده گایاره و این یعنی اصلیت تو بر میگرده به ساها.
بلند شدم محک کوبیدم به کتفش و گفت:
- بسه، هرچی چرت و پرت گفتی بسه. پاشو پاشو از خونه‌ی من برو بیرون.
بلند شد، دستم رو گرفت و گفت:
- نایریکا آروم باش.
بلند داد زدم و گفتم:
- به من نگو نایریکا، نگو. اسمه من پناه.
اونم مثل من صداش رو بلند کرد گفت:
- یک دقیقه بشین.
اما صدای من کجا و صدا اون کجا. از ترس بی چون و چرا سر جام نشستم و اون ادامه داد:
- این مسئله، شوخی بردار نیست. زندگی کل دنیا به تو بستگی داره من و پادشاه امتحان کردیم اما فایده نداشت. اگه خون تو هم جواب نداده دست کم تا یک ماه آینده کل جهان نابود میشه.
« این چرت و پرت‌ها چیه میگه؟ مغزم داره می‌ترکه. اصلا باور کردنی نیست. پدر بزرگ من شاهزاده بوده، اونم توی یه بعد دیگه؟ پس چرا بابام تا حالا چیزی بهم نگفته بود.»
هیروان دوباره ادامه داد:
- دختر خوب، تو باید با من بیا.
با بغضنگاهش کردم و گفتم:
- کجا باید بیام؟
- باید بریم ساها.
باشنیدن اسم ساها بغضم ترکیدید با صدای بلند زدم زیر گریه.
هیروان جلوی پام زانو زد و گفت:
- تو بیا بریم ساها من قبل میدم مراقبت باشم و سالم برگردونمت.
شدت گریم بیشتر شد. هیروان سرم رو ب*غل کرد و آروم پشتم زد و گفت:
- گریه نکن و آروم باش.
- چه جوری آروم باشم.
خندید و گفت:
- همین جوری که من آرومم.
از بغلش بیرون اومدم و نگاهش کردم و گفتم:
- چه جوری آرومی؟
لبخنده مهربون زد و گفت:
- من امید دارم، امید دارم یک روزی دوباره توی خونم با خیال راه سرم رو روی بالشت می‌ذارم.
دست به سینه شدم با اخم پرسیدم:
- خون اصیل چیه؟
دوبار روی مبل نسشت و توضیح داد:
- یادته گفتم توی جنگ همه‌ی مردم ساها مردن و کسی نموند.
سر تکون دادم و پرسیدم:
- پس اگه کسی نموند چطوری ساها هنوز پا بر جاست؟
- همه‌ی مردم ساها مردن جز پادشاه و پدر من که محافظ پادشاه بود. پادشاه با هر سختی بود دوباره ساها رو سر پا کرد. اما ساها دیگه مردم اصیلش رو نداره. مردم ساها همه از کشورها و نژاد های دیگه هستن.
و اما خون اصیل، خون اصیل به خون کسی گفته میشه که اصلیتش مال ساهاست.
- خب، اینا چه ربطی به من داره.
نفس رو بیرون داد و گفت:
- پدر بزرگ تو همون شاهزاده گایاره و این یعنی اصلیت تو بر میگرده به ساها.
بلند شدم محک کوبیدم به کتفش و گفت:
- بسه، هرچی چرت و پرت گفتی بسه. پاشو پاشو از خونه‌ی من برو بیرون.
بلند شد، دستم رو گرفت و گفت:
- نایریکا آروم باش.
بلند داد زدم و گفتم:
- به من نگو نایریکا، نگو. اسمه من پناه.
اونم مثل من صداش رو بلند کرد گفت:
- یک دقیقه بشین.
اما صدای من کجا و صدا اون کجا. از ترس بی چون و چرا سر جام نشستم و اون ادامه داد:
- این مسئله، شوخی بردار نیست. زندگی کل دنیا به تو بستگی داره من و پادشاه امتحان کردیم اما فایده نداشت. اگه خون تو هم جواب نداده دست کم تا یک ماه آینده کل جهان نابود میشه.
« این چرت و پرت‌ها چیه میگه؟ مغزم داره می‌ترکه. اصلا باور کردنی نیست. پدر بزرگ من شاهزاده بوده، اونم توی یه بعد دیگه؟ پس چرا بابام تا حالا چیزی بهم نگفته بود.»
هیروان دوباره ادامه داد:
- دختر خوب، تو باید با من بیا.
با بغضنگاهش کردم و گفتم:
- کجا باید بیام؟
- باید بریم ساها.
باشنیدن اسم ساها بغضم ترکیدید با صدای بلند زدم زیر گریه.
هیروان جلوی پام زانو زد و گفت:
- تو بیا بریم ساها من قبل میدم مراقبت باشم و سالم برگردونمت.
شدت گریم بیشتر شد. هیروان سرم رو ب*غل کرد و آروم پشتم زد و گفت:
- گریه نکن و آروم باش.
- چه جوری آروم باشم.
خندید و گفت:
- همین جوری که من آرومم.
از بغلش بیرون اومدم و نگاهش کردم و گفتم:
- چه جوری آرومی؟
لبخنده مهربون زد و گفت:
- من امید دارم، امید دارم یک روزی دوباره توی خونم با خیال راه سرم رو روی بالشت می‌ذارم.
از این پارت به بعد از نوشتن ناامید
مرخرف ترین پارته
مرخرف ترین پارته
خوب مشکل شما اینه از قدرت مونولوگ استفاده نمی‌کنی.
ما تو مونولوگ می‌تونیم کاملا حال و هوا رو توصیف کنیم و کاری کنیم مخاطب بتونه کاملا تو نظرش اون قسمت رو تجسم کنه
ما تو مونولوگ می‌تونیم کاملا حال و هوا رو توصیف کنیم و کاری کنیم مخاطب بتونه کاملا تو نظرش اون قسمت رو تجسم کنه
برام عجیب بود، تو ذهنم زنگی به صدا در اومد! خون اصیل یعنی چیه ؟ به عادت همیشگی موقع کنجکاوی، دست به سینه شدم و خیلی طلبکارانه تو چشماش زل زدم و پرسیدم
با شنیدن سوالم، به طور کلافه چشماش رو گردوند ، انگار که می‌خواست یه موضوع عادی رو توضیح بده، روی مبل نشست و پا روی پا انداخت، خیلی ریلکس گفت:
کمی فکر کردم و با یادآوری موضوع بشکنی زدم و تند تند سرم رو تکون دادم:
ببین چطوری توضیح دادم حالت هر شخص رو قبل اینکه دیالوگش رو بگه
اگه بخوای به چندتا تمرین کنیم برای قوی شدنت ، بعد بریم رو رمان تغییرات ایجاد کنیم
اگه بخوای به چندتا تمرین کنیم برای قوی شدنت ، بعد بریم رو رمان تغییرات ایجاد کنیم