هر چه بود از دل به غیر نقش ابروی تو رفت
عاقبت زین مسجد ویران، همین محراب ماند
 
یک سر موی تو می‌ارزد به زلف عالمی
مصرعی کوتاه گاهی بهتر است از صد سخن...
نمیدانم چه گرمی کرده ای با دل ؛ نهان از من؟
که تا غافل شوم از وی ؛ دوان سوی تو می آید
 
نبد جای گردش در آن رزمگاه
شده دست لشکر ز سرما تباه
 
  • Like
واکنش‌ها[ی پسندها]: PerS!aN
عقب
بالا پایین