مشاعره | مشاعره با اشعار شاعران |

[چَڪاوڪِ سِـپید؛]

دلیران همه دست کرده به کش
به پیش خداوند خورشیدفش

‌
شده دردی به دلت ریشه کند، آب شوی؟
همه شب با غم دلتنگی خود خواب شوی؟
‌‌

 

[جغد برفی]

‌
شده دردی به دلت ریشه کند، آب شوی؟
همه شب با غم دلتنگی خود خواب شوی؟
‌‌

یکی انجمن کرد خاقان چین
به دیبا بیاراست روی زمین

 

[!!AMINKHAN!!]

نه گزیر است مرا از تو نه امکان گریز
چاره صبر است که هم دردی و هم درمانی

 

[جغد برفی]

نه گزیر است مرا از تو نه امکان گریز
چاره صبر است که هم دردی و هم درمانی

یکی حمله بردند هر سه به هم
چو برخیزد از جای شیر دژم

 

[!!AMINKHAN!!]

من و تــو عشق را گسترده‌تر خواهیم‌ ڪرد آری
ڪه نوع عاشقان از ما، تباری تازه خواهد یافت

 

[جغد برفی]

من و تــو عشق را گسترده‌تر خواهیم‌ ڪرد آری
ڪه نوع عاشقان از ما، تباری تازه خواهد یافت

تنش زور دارد چون صد نره شیر
سر ژنده‌پیل اندر آرد به زیر

 

[!!AMINKHAN!!]

رفت تا ثابت شود بر من که آری هیچکس
جز خودم تا آخرش با قلب من همراه نیست

 

[جغد برفی]

رفت تا ثابت شود بر من که آری هیچکس
جز خودم تا آخرش با قلب من همراه نیست

تو اکنون سر افراز و رامش پذیر
که زین مژده برنا شود مرد پیر

 

[BluęЯosęBluęЯosę عضو تأیید شده است.]

رفت تا ثابت شود بر من که آری هیچکس
جز خودم تا آخرش با قلب من همراه نیست

تو را ز حال پریشان ما چه غم دارد
اگر چراغ بمیرد صبا چه غم دارد

تو را که هر چه مرادست می‌رود از پیش
ز بی مرادی امثال ما چه غم دارد

 

[جغد برفی]

تو را ز حال پریشان ما چه غم دارد
اگر چراغ بمیرد صبا چه غم دارد

تو را که هر چه مرادست می‌رود از پیش
ز بی مرادی امثال ما چه غم دارد

دل و جان پیران پر از خنده گشت
تو گویی مگر مرده بد زنده گشت