یک نفر آمد صدایم کرد و رفتترسم روی از منزلم این بار گر خواهی روی
ترس مرا با رفتنت ایا از این دل میبری؟
یاد وصال می کنم، دیده پر آب می شودتو نه چنانی که منم من نه چنانم که تویی
تو نه بر آنی که منم من نه بر آنم که تویی
تو نه چنانی که منم من نه چنانم که تویی
تو نه بر آنی که منم من نه بر آنم که تویی
یاد رخسار تو را در دل نهان داریم ما در دل دوزخ بهشت جاودان داریم ما ?
یاد باد آنکه ز ما وقت سفر یاد نکررای نظرت ناظر ما ای چو خرد حاضر ما
لیک مرا زهره کجا تا به جهانم که تویی