مشاعره | مشاعره با اشعار شاعران |

!!AMINKHAN!! · 6/5/25

از آن چشمی که می‌داند زبانِ بی‌زبانی را
نکویان یاد می‌گیرند طرزِ نکته‌دانی را

Farzane · 6/6/25

آرزو دارم که: پیشت جان دهم، بهر خدا
یک نفس بنشین، که باقی نیست غیر از یک نفس

!!AMINKHAN!! · 6/6/25

ساز ناکوک نزن عشق سرم را بردی
بعد از او حوصله ای نيست كه عاشق بشوم

مرهم · 6/6/25

میل من سویِ وصال و قصد او سویِ فراق

تَرکِ کامِ خود گرفتم تا برآید کامِ دوست

Farzane · 6/7/25

تماشای رخش، در دیده خوابی بود، پنداری
که من تا چشم وا کردم شد از پیش نظر پنهان

!!AMINKHAN!! · 6/7/25

Farzane گفت:
تماشای رخش، در دیده خوابی بود، پنداری
که من تا چشم وا کردم شد از پیش نظر پنهان

نزنم نمک به زخمی که همیشگی‌ست ، باری
که نه خسته‌ ی نخستین ... نه خرابِ آخرینم

Saya · 6/7/25

!!AMINKHAN!! گفت:
نزنم نمک به زخمی که همیشگی‌ست ، باری
که نه خسته‌ ی نخستین ... نه خرابِ آخرینم

من همان رودم که بهر دیدنت مرداب شد
ماه من! بس کن ندیدن‌های بی‌اندازه را
دل فرو می‌ریزد و تنها تماشا می‌کنم
مثل سربازی سقوط آخرین دروازه را

!!AMINKHAN!! · 6/7/25

ای سحرخیزتر از صبح بیَفشان مویت
که نسیم از دَم گیسوی تو جان می گیرد

Saya · 6/7/25

!!AMINKHAN!! گفت:
ای سحرخیزتر از صبح بیَفشان مویت
که نسیم از دَم گیسوی تو جان می گیرد

دل زنده به امید است و جهان زنده به دل
ویران شده‌ام من که ز جان زنده‌ترم

Farzane · 6/8/25

میکشم بار غم از هجران و این کوه بلاست
من ندانم کین بلا را تا یکی خواهم کشید؟

!!AMINKHAN!! · 6/8/25

در اندرون من خسته دل ندانم کیست
که من خموشم و او در فغان و در غوغاست

مرهم · 6/8/25

تا عهدِ تو دربستم، عهدِ همه بشکستم
بعد از تو روا باشد، نقض همه پیمان‌ها

!!AMINKHAN!! · 6/8/25

آنقدر خوشمزه‌ست ، از قلبت نوشتن که
طعمِ تمام شعرهایم مثلِ شیرینی‌ست‌‌

مرهم · 6/8/25

تا خارِ غمِ عشقت، آویخته در دامن
کوته‌نظری باشد، رفتن به گلستان‌ها

!!AMINKHAN!! · 6/8/25

اے صبح چہ زیبا شده‌اے مثل همیشہ
گویا کہ نگارم بہ رُخت چشم گشودہ

مرهم · 6/8/25

هزار جهد نودم که سر عشق بپوشم

نبود بر سرآتش میسرم که نجوشم

!!AMINKHAN!! · 6/8/25

مَرَنج اگر نشدم مضطرب ز آمدنت
چراغِ دیده نَمی داشت، دیر روشن شد!

مرهم · 6/8/25

دلبرم شاهد و طفل است و به بازی روزی

بکشد زارم ودر شرع نباشد گنهش

حافظ

!!AMINKHAN!! · 6/8/25

شبِ مهتاب و فلک خواب و طبیعت بیدار
باز آشوبگرِ خاطر شیدا شده ای...

مرهم · 6/8/25

یک قصه بیش نیست غم عشق وین عجب

کز هر زبان که می‌شنوم نامکرر است