مشاعره | مشاعره با اشعار شاعران |

[دیـوادیـوا عضو تأیید شده است.]

می جوش می‌زند به دل خم بیا ببین
یادی اگر ز خون سیاووش می‌کنی

یک چند به کودکی باستاد شدیم
یک چند به استادی خود شاد شدیم

 

[Saya]

یک چند به کودکی باستاد شدیم
یک چند به استادی خود شاد شدیم

ماه و خورشید و پری و آدمی اندر نظرت
همه هیچند که سر بر همه افراخته‌ای

 

[دیـوادیـوا عضو تأیید شده است.]

ماه و خورشید و پری و آدمی اندر نظرت
همه هیچند که سر بر همه افراخته‌ای

یادم نکرد و شاد حریفی که یاد از او
یادش بخیر گرچه دلم نیست شاد از او

 

[Saya]

یادم نکرد و شاد حریفی که یاد از او
یادش بخیر گرچه دلم نیست شاد از او

وحشت ما کم نگردد ز اجتماع دوستان
چون الف با هر چه پیوندیم، تنهاییم ما

 

[دیـوادیـوا عضو تأیید شده است.]

وحشت ما کم نگردد ز اجتماع دوستان
چون الف با هر چه پیوندیم، تنهاییم ما

آری آغاز ، دوست داشتن است
گرچه پایان راه ناپیداست
من به پایان دگر نیندیشم
که همین دوست داشتن زیباست

 

[Saya]

آری آغاز ، دوست داشتن است
گرچه پایان راه ناپیداست
من به پایان دگر نیندیشم
که همین دوست داشتن زیباست

تو جوش عاقبت ما مزن که در صف محشر
کسی سوالی اگر کرد می‌دهیم جوابی

 

[دیـوادیـوا عضو تأیید شده است.]

تو جوش عاقبت ما مزن که در صف محشر
کسی سوالی اگر کرد می‌دهیم جوابی

یا رب چه بودم و به کجا رفته‌ام که من
هر گه به یاد خویش رِسَم گریه می‌کنم

 

[Saya]

یا رب چه بودم و به کجا رفته‌ام که من
هر گه به یاد خویش رِسَم گریه می‌کنم

ما از آن یوسف به بویی قانعیم ای باد صبح
بوی پیراهن چو آوردی ز اندامش مگو

 

[دیـوادیـوا عضو تأیید شده است.]

ما از آن یوسف به بویی قانعیم ای باد صبح
بوی پیراهن چو آوردی ز اندامش مگو

و چاههای هوایی
به نقب های رابطه تبدیل می‌شوند
و روز وسعتی است
که در مخیله ی تنگ کرم روزنامه نمی‌گنجد
چرا توقف کنم؟

 

[Saya]

و چاههای هوایی
به نقب های رابطه تبدیل می‌شوند
و روز وسعتی است
که در مخیله ی تنگ کرم روزنامه نمی‌گنجد
چرا توقف کنم؟

من چنان عاشق رویت که ز خود بی‌خبرم
تو چنان فتنه خویشی که ز ما بی‌خبری